Ερώτηση Γρηγοράκου για την προστασία και τον έλεγχο της αλιείας στο Λακωνικό κόλπο
Πέμπτη, 6 Ιουνίου 2013
Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Λακωνίας κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος, κατέθεσε σήμερα Τετάρτη 5 Ιουνίου 2013 επίκαιρη ερώτηση προς τον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου, με θέμα την προστασία και τον έλεγχο της αλιείας στο Λακωνικό κόλπο.
Ο κ. Γρηγοράκος στην ερώτηση αυτή παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί στην παράκτια αλιεία στο Λακωνικό κόλπο, και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή του όρμου της Νεάπολης αλλά και στην περιοχή που οριοθετείται παραλιακά από το ακρωτήρι Ξυλής του Δ. Μονεμβασίας μέχρι το ακρωτήρι Μούντα του Δήμου Ανατολικής Μάνης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του κανονισμού για την αλιεία (ΕΚ 1967/2006) και η ελληνική πολιτεία μέσω της σχετικής νομοθεσίας προσπαθούν να βάλουν μια τάξη στο χώρο της αλιείας. Ωστόσο, η καταστρατήγηση των προβλεπομένων από τη νομοθεσία και η εφαρμογή καταστρεπτικών αλιευτικών πρακτικών αποτελούν συχνό φαινόμενο στο Λακωνικό κόλπο. Συνήθως, πρόκειται για μηχανότρατες που παραβιάζουν την προβλεπόμενη ελάχιστη απόσταση του 1.5 μιλίου από τις ακτές και αλιεύουν κυρίως κατά τη διάρκεια της νύχτας και όταν επικρατούν κακές καιρικές συνθήκες, ακόμα και σε ευαίσθητες περιοχές όπως ο εκβολές του ποταμού Ευρώτα, που η επιτρεπτή απόσταση ανέρχεται στα 3 μίλια από τις ακτές.
Η αλιεία στο Λακωνικό κόλπο αφορά κυρίως στην παράκτια και μικρής κλίμακας αλιεία. Το «άδειασμα» των θαλασσών από τους παράνομους αλιείς, εκτός από οικολογική επίπτωση, έχει φέρει στα όρια της επιβίωσης και τους μικρούς παραδοσιακούς αλιείς, καθώς δε βρίσκουν τίποτα να αλιεύσουν στην κατεστραμμένη παράκτια ζώνη. Η ανάγκη αντιμετώπισης αυτής της κρίσιμης και ανησυχητικής κατάστασης στο χώρο της αλιείας του νομού είναι άμεση και επιτακτική. Η εντατικοποίηση των ελέγχων από το Λιμενικό Σώμα καθώς και η επιβολή αυστηρότερων προστίμων που θα λειτουργούν αποτρεπτικά για τους επίδοξους παραβάτες είναι κάποια από τα μέτρα που θα μπορούσε το αρμόδιο υπουργείο να θέσει σε εφαρμογή χωρίς καθυστέρηση. Η λακωνική θάλασσα θα μπορεί έτσι να αποτελεί πηγή ζωής για όλους τους τοπικούς αλιείς και όχι αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς μέτρο από μερικούς.