Χρήστος Α. Πλειώτας «ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΓΝΩΜΗ»
Τετάρτη, 19 Μαρτίου 2014
ΧΡΗΣΤΟΣ Α. ΠΛΕΙΩΤΑΣ
«ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΓΝΩΜΗ»
****
Η δικαιοσύνη «ΔΗΜΑΡΧΟΣ»!!!
Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σας δύο εξέχουσες δικαστικές κρίσεις:
Ι/ Η πρώτη τιτλοφορείται: «Ανήλικος έκλεψε για να φάει»:
«Ο 17χρονος Ισμαήλ συνελήφθη για κλοπή τροφίμων από σούπερ μάρκετ, αθωώθηκε όμως από το δικαστήριο, γιατί ο Δικαστής έκρινε ότι το έκανε για λόγους επιβίωσης, ωστόσο συνελήφθη την ίδια στιγμή, επειδή δεν διέθετε νομιμοποιητικά έγγραφα παραμονής. Ως υιός επιφανούς τραγουδιστή από το Κονγκό θα μπορούσε να έχει ένα πολλά υποσχόμενο μέλλον στην πατρίδα του. Ωστόσο, ο αντικαθεστωτικός πατέρας του ασκούσε μέσω των στίχων του πολιτική προπαγάνδα, κάτι που σύντομα του στοίχισε τη ζωή. Ο Ισμαήλ σε λίγο έμεινε ορφανός και από τους δύο γονείς, έγινε ψυχοπαίδι σε μία ξένη οικογένεια και παραπαίδι της γειτονιάς. Οι πολιτικοί φίλοι του πατέρα του τον φυγάδευσαν από τη χώρα για να σωθεί, έτσι έφθασε το 2012 στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας. Ο Ισμαήλ ερχόμενος στην Ελλάδα δεν είχε πρόσβαση σε καμία διαδικασία απονομής ασύλου, την αίτηση την έκανε αυτοβούλως. Οι ανήλικοι, βάση της κήρυξης των δικαιωμάτων των παιδιών, δεν επιτρέπεται να κρατούνται, αλλά κατόπιν επέμβασης Εισαγγελέα να τοποθετούνται σε κάποια δομή φιλοξενίας ανηλίκων. Κρατήθηκε για δέκα μήνες και μία εβδομάδα στα κρατητήρια των Αστυνομικών Τμημάτων Κυψέλης και Δάφνης, αλλά και μία εβδομάδα στο Κέντρο Κράτησης Μεταναστών στην Αμυγδαλέζα ως παράτυπος μετανάστης. Η επιτροπή Ασύλου του απέδωσε το καθεστώς παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, το οποίο τον προστατεύει από σύλληψη και του δίνει την δυνατότητα παραμονής και εργασίας για δύο χρόνια. Ωστόσο, μπορεί να μην ανανεωθεί, γιατί σε λίγο καιρό ο Ισμαήλ ενηλικιώνεται. Η Οδύσσεια ενός σημερινού Γιάννη Αγιάννη δεν έχει τέλος….» (Συνήγορος Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2014).
ΙΙ/ Η δεύτερη θα μπορούσε να έχει τίτλο: «Σύγκρουση καθηκόντων – προστασία περιβάλλοντος» (ΣυμβΠλημΚερκ 186/2011 μετά από Εισαγγελική Πρόταση): «Δεν γίνεται κατηγορία κατά των κατηγορουμένων για τα αδικήματα της υποβάθμισης περιβάλλοντος και της παράβασης καθήκοντος. Ειδικότερα, και όσον αφορά τον πρώτο κατηγορούμενο – Δήμαρχο, συντρέχει λόγος άρσης του αδίκου χαρακτήρα της πράξεως, λόγω σύγκρουσης καθηκόντων για την πράξη της υποβάθμισης περιβάλλοντος. Κατά λογική δε αναγκαιότητα ο κατηγορούμενος – Δήμαρχος δεν τέλεσε ούτε την παράβαση καθήκοντος που του αποδίδεται. Πιο συγκεκριμένα υφίσταται στην προκείμενη περίπτωση σύγκρουση μεταξύ των νομικών καθηκόντων ενέργειας του κατηγορούμενου – Δημάρχου, τα οποία συσχετίζονται με τέτοιο τρόπο, ώστε η εκπλήρωση του ενός να έχει ως αναγκαία προϋπόθεση την προσβολή του άλλου, υπό την έννοια ότι είναι αδύνατο να εκπληρωθεί το καθήκον της αποκομιδής των απορριμμάτων, που σχετίζεται με την εύρυθμη λειτουργία και την προστασία της υγείας των διαβιούντων στην πόλη της οποίας είναι Δήμαρχος, χωρίς να εναποθέτουν τα συλλεγόμενα απορρίμματα του ΧΥΤΑ Τεμπλονίου, η λειτουργία του οποίου δεν πληροί τους θεσπισθέντες περιβαλλοντικούς όρους, με αποτέλεσμα να υφίσταται εκ του λόγου αυτού υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Το νομικό δέον από την προαναφερόμενη σύγκρουση ομοειδών καθηκόντων ενεργείας είναι in abstracto αντιφατικό, δεδομένου ότι συνιστά ταυτόχρονα και συμμόρφωση και ανυπακοή στις προσταγές του Νόμου. Το καθήκον που πρέπει να εκπληρωθεί, ως περισσότερο σημαντικό, είναι το καθήκον της καθημερινής αποκομιδής των απορριμμάτων, ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η υγεία των διαβιούντων στα όρια του Δήμου Κέρκυρας, του οποίου ο κατηγορούμενος ήταν κατά το επίδικο χρονικό διάστημα Δήμαρχος, μεταξύ των οποίων (διαβιούντων) ανήκουν και οι κάτοικοι του Δημοτικού Διαμερίσματος Τεμπλονίου. Συγκρινόμενο το προαναφερθέν καθήκον με την υποβάθμιση που προκαλείται στο περιβάλλον του ΧΥΤΑ Τεμπλονίου, εξαιτίας των παραπάνω λόγων, κρίνεται σημαντικότερο σε σχέση με το δεύτερο καθήκον, το οποίο πρέπει να θεωρηθεί μη δεσμευτικό για τον πρώτο κατηγορούμενο – Δήμαρχο, ένεκα της προφανούς διαφοράς σπουδαιότητας που υφίσταται, με αποτέλεσμα να αίρεται το άδικο που προκύπτει από την παράβασή του και την εντεύθεν υποβάθμιση του περιβάλλοντος».
ΙΙΙ/ Ο Albert Einstein είχε πει το αποφθεγματικό: «Δεν είναι ότι είμαι τόσο έξυπνος. Είναι που μένω με τα προβλήματα περισσότερο».
Αυτό έκανε η Ελληνική Δικαιοσύνη στις ανωτέρω δύο (2) χαρακτηριστικές περιπτώσεις: Άγγιξε και έμεινε στο πρόβλημα της πείνας και των σκουπιδιών. Στάθμισε τα προσβαλλόμενα έννομα αγαθά και ορθοτόμησε.
Είμαι υπερήφανος ως μαχόμενος Δικηγόρος για την απονομή της ποινικής Δικαιοσύνης από τους Έλληνες Δικαστές όταν διαβάζω τέτοιες εύστοχες, ανθρώπινες και διέξοδες δικαστικές αποφάσεις – βουλεύματα.
Δεν χρειάζεται ιδιοφυία για να λύσεις ένα πρόβλημα. Μόνο ταλέντο να το συλλάβεις και διευρυμένο πνεύμα για να το επιλύσεις.
Άλλωστε μια από τις ιδιότητες του έξυπνου ανθρώπου – είτε είναι Δικαστής, είτε ο μέσος κανονικός άνθρωπος – είναι όπως είπε ο Λέων Τολστόι: «να υποφέρει υπομονετικά τις αδυναμίες των ανθρώπων γύρω του» και να δίνει λύσεις όταν καλείται να δώσει.
Έναν τέτοιο Δήμαρχο καινοτόμο, επιτυχημένο στα απλά που είναι και τα πιο δύσκολα, ζητά η κάθε πόλη.
Για να μην γίνεται η Δικαιοσύνη Δήμαρχος. Για να μην αναγκάζεται ο ανήλικος Ισμαήλ να κλέψει για να επιβιώσει, για να μην φθάσει η πόλη να δοκιμάζει συνεχώς τα όριά της, στο τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων της.
Στον αντίποδα αυτού του Δημάρχου ο «Αριβίστας» το πρόσωπο που χρησιμοποιεί κάθε μέσο θεμιτό και αθέμιτο για να αναδειχθεί σε διάφορους χώρους, κοινώς ο τυχοδιώκτης, ο καιροσκόπος. Αυτόν η πόλη τον απεύχεται γιατί μόνο κακό μπορεί να της προσφέρει.
Ο ψηφοφόρος καλείται να επιλέξει: Τι Δήμαρχο θέλει; Ποιος δε τον κοροϊδεύει;
«Το πλεονέκτημά του να είσαι έξυπνος είναι να μπορείς πολύ εύκολα να κάνεις τον χαζό διότι το αντίθετο είναι εκείνο που παρουσιάζει δυσκολίες», είπε ο KURT TUCHOLSKY.
Νομίζω ότι αυταπατώνται όσοι πιστεύουν ότι το εκλογικό σώμα έχει απαρνηθεί την στοιχειώδη εξυπνάδα του!!! Πιστεύω ότι απλά την εφαρμόζει και κάνει τον χαζό.
Γι΄ αυτό και ο κάθε «ΑΡΙΒΙΣΤΑΣ» υποψήφιος Δήμαρχος πλανάται αν νομίζει ότι με τυχοδιωκτικές ενέργειες, θα ξεγελάσει τους ψηφοφόρους….
Χρήστος Α. Πλειώτας
Δικηγόρος