Σκέψη και γνώμη : «ΣΗΚΩΣΑΤΕ ΧΕΡΙ ΣΤΟΝ ΠΡΥΤΑΝΗ; ΕΞΩ!!!»
Δευτέρα, 3 Νοεμβρίου 2014
Αλγεινή εντύπωση μου προκάλεσε η θυμώδης αντίδραση του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών κου Φορτσάκη προς του νεαρούς φοιτητές που κατΆ αυτόν, παρακώλυαν την συνεδρίαση της Συγκλήτου.
Εις την κυριολεξία έχασα πάσα ιδέα και κατερρίφθη μέσα μου το ευγενές είδωλο του Πανεπιστημιακού Δασκάλου.
Η δυσαρέσκειά μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν άκουσα ότι ο κος Φορτσάκης έχει τελειώσει και το Πανεπιστήμιο του Παρισιού και θεωρείται Πανεπιστημιακός καθηγητής υψηλοτάτου κύρους.
Επειδή λοιπόν δεν έχω λόγο να αμφιβάλω για την εκπαιδευτική του πληρότητα, ανέμενα να τον δω να επιβάλλεται στους νεαρούς ακαδημαϊκούς πολίτες (φοιτητές), με επιχειρήματα και όχι με τσιρίγματα και απειλές του τύπου: «τσακιστείτε έξω από την αίθουσα», «Σηκώσατε το χέρι στον Πρύτανη έξω», «θα υποστείτε μηνύσεις», συνοδευόμενες και από «ατσάκιστες» δεικτικές χειρονομίες.
Αυτά είναι αναχρονιστικές εκπαιδευτικές συνταγές άλλων εποχών.
Μελετώ την φράση λέξη προς λέξη και διερωτώμαι: Το προέχον σΆ αυτήν είναι το «Σηκώσατε το χέρι;» ή η επωδός «Στον Πρύτανη!!!».
Δηλαδή μου θυμίζει το «τόλμησες να αντιμιλήσεις στον Δάσκαλο;», «Αποβάλλεσαι».
Το χέρι εάν δεν είχε σηκωθεί στον Πρύτανη, αλλά στον ό,ποιον άλλο άνθρωπο ήταν κάτι το υποδεέστερο;
Ο κος Φορτσάκης τόνισε δύο (2) λέξεις: «Πρύτανης» και «τόλμησες» και υποβίβασε την φράση «Σηκώσατε το χέρι».
Είναι δύσκολο να σηκώσεις τους χαμηλούς στα υψηλά και εύκολο να πέσουν στα χαμηλά οι υψηλοί.
Ο κος Πρύτανης έπεσε χαμηλά και για να σηκωθεί δεν έχει ανάγκη ούτε το μπράβο του κου Λοβέρδου, ούτε τα συγχαρητήρια του Πρωθυπουργού και του κου Βενιζέλου…
Κακό του έκαναν …
Έχει ανάγκη το μπράβο των φοιτητών του. Αυτούς πρέπει να πείσει ότι είναι ένας Πρύτανης διαφορετικός και ευπροσάρμοστος στα Ελληνικά δεδομένα, που έχουν όχι μόνο σώμα αλλά και ψυχή.
Όσοι θαυμάζουν τους φοιτητές των ξένων Πανεπιστημίων και αρέσκονται στα μέτρα τάξης που εκεί τηρούνται, αγνοούν ότι στα Ελληνικά Πανεπιστήμια φοιτούν λαμπρά μυαλά, που εμφορούνται από ένα ξεχωριστό πνεύμα ιδεών, αυτό που πηγάζει απΆ την μεταλαμπαδευμένη στους νεοέλληνες αρχαία Ελληνική κληρονομιά, αλλά και απΆ την σφυρηλατημένη με πόνους, βάσανα, αγώνες και μνήμες ταραγμένων περιόδων, αδάμαστη ελληνική ψυχή.
Οι Έλληνες φοιτητές δεν είναι αυτοί οι ολίγοι προνομιούχοι που σπούδασαν στο ΜΙΤ και το HARVARD ούτε στην Σορβόννη, αλλά όσοι τελείωσαν τα Ελληνικά πανεπιστήμια και σταδιοδρομούν θαυμάσια ως επιστήμονες.
Είναι βέβαια και όσοι έκαναν σπουδαία μεταπτυχιακά ως υπότροφοι στην αλλοδαπή, χωρίς όμως ποτέ να ξεχάσουν ότι είναι Έλληνες στην νοοτροπία, στην ψυχή, το φρόνημα και την κουλτούρα.
Δεν επικροτώ τους νεαρούς φοιτητές όμως τους κατανοώ.
Ήθελαν να ακουστούν, ίσως δεν ήταν τόσο συγκαταβατικοί να αποδεχθούν την «ανώτερη τάξη» που ήθελε «ελέω τίτλου» να επιβάλει ο Πρύτανης, όμως σε καμία περίπτωση δεν ήταν τα «καλαμπότσια» που έπρεπε να πεταχτούν έξω, επειδή τόλμησαν να σηκώσουν φωνή και χέρι στον Πρύτανη!!!
Με τέτοια μυαλά και μέσα επιβολής, όχι μόνον θα ακούγονται φράσεις που δεν μας τιμούν, αλλά θα φθάσουμε να επιζητούμε ροπαλοφόρους για να εγγυηθούν την ηρεμία και την τάξη που επικροτούν οι όψιμοι ανακαινιστές της Ελλάδος!!!
Χρήστος Α. Πλειώτας
Δικηγόρος
