Παρέμβαση Γ. Δημακόγιαννη για τον εορτασμό της 17ης Μαρτίου στην Αρεόπολη.

…Στο χούμα το Μανιάτικο πριχού πάνου πατήσεις

το στόμα και τα πόδια ζου καλά να καθαρίσεις,

δε δέχεται επιδρομείς, μοντερνιστές, χαχόλους

μήτε και τους απάτριδες τους σκοτεινούς διαβόλους…

Υποσχεθήκαμε να ανοίξουμε το «φάκελο» της μεγαλύτερης ιστορικής επετείου της Μάνης μας, της 17ης Μαρτίου 1821, με επίκεντρο τον τρόπο διαχείρισης του εορτασμού, από την παρούσα δημοτική αρχή, με αποκορύφωμα τον πολύκροτο φετινό εορτασμό.

Πριν αναφέρουμε οτιδήποτε περιμέναμε –πέντε μέρες τώρα- να ακούσουμε μια δημόσια συγγνώμη για τον χαρακτηρισμό «κάφροι» που διατυπώθηκε από μικροφώνου, δια στόματος δημάρχου, σε ειρηνικώς διαμαρτυρόμενους συμπολίτες μας, μια δημόσια συγγνώμη για τις παράνομες προσαγωγές και την αστυνομοκρατία, μια δημόσια συγγνώμη για τον αποκλεισμό με κάγκελα των συμπολιτών μας από τον χώρο των «επισήμων» στις εκδηλώσεις της πλατείας της 17ης Μαρτίου (…αλλού τα κάγκελα καταργούνται, εδώ ορθώνονται!!). Πράγματα πρωτοφανή και επιεικώς απαράδεκτα!

Πόση γενναιότητα άραγε απαιτεί η έκφραση μιας Συγγνώμης;!

Επέτειος Eθνεγερσίας, ημέρα ομοψυχίας, εθνικής αφύπνισης και αντίστασης, η 17η Μαρτίου για τους Μανιάτες και για όλους τους αδούλωτους Έλληνες, και με τη σκέψη αυτή χαιρετίζουμε τους νέους συμπατριώτες μας και τους ανυπότακτους νέους Συνέλληνες που είπαν το δικό τους ΟΧΙ στην πλατεία Αθανάτων στην Αρεόπολη, το δικό τους ΟΧΙ στους υπεύθυνους της δυστυχίας μας και της λεηλασίας της Πατρίδας μας, την ώρα που αυτή έχει παραδοθεί άνευ όρων στους ξένους τοκογλύφους και εποικίζεται από τους παράνομους μετανάστες. Χαιρετίζουμε επίσης την αντίδραση του πρώτου επιστημονικού σωματείου της περιοχής μας, του Δικηγορικού Συλλόγου Γυθείου, που δημόσια εξέφρασε την αντίθεσή του στην έλευση του κορυφαίου κυβερνητικού αξιωματούχου. Να είστε όλοι βέβαιοι ότι οι τιμημένοι αδούλωτοι Πρόγονοί μας, πρωταγωνιστές τής Εθνεγερσίας, θα ‘ταν υπερήφανοι για Εσάς. Και θα ‘ταν όνειδος και στίγμα για την αδούλωτη ιστορία μας να κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ και να χειροκροτούμε τους προσκυνημένους ενόχους της κεντρικής εξουσίας. Καμία Τιμή σε ατίμους!

Στον αντίποδα, όλοι αυτοί «οι επίσημοι» που ήρθαν να κλέψουν δόξα από τη δόξα της Μάνης δεν τους είδαμε ποτέ από τα υψηλά αμειβόμενα κυβερνητικά πόστα τους να νοιάζονται για να αναβαθμιστεί η Επέτειος και να γίνει παλλακωνική, παμπελοποννησιακή ή πανελλήνια, ούτε καν να συμπεριληφθεί η λέξη Μάνη στη σχολική ιστορία... Αυτό που επιβάλλει το δίκιο της ιστορίας και το πάγιο αίτημα των Μανιατών, το οποίο γράφουν φυσικά στα παλαιότερα των υποδημάτων τους.

Να γνωρίζετε άπαντες ότι η 17η Μαρτίου δεν θα γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ, το «πλυντήριο» για να ξεπλυθούν τα ανομήματα και οι αμαρτίες των πρωταγωνιστών της μνημονιακής Ελλάδας, ανομήματα και αμαρτίες πολιτικών, δημοσιογράφων και άλλων θλιβερών και θρασύτατων υπευθύνων που από το 2010 διαχειρίζονται - λυμαίνονται τις τύχες της Πατρίδας μας. Στην «καθαρτήρια» αυτή και φιλότιμη τα τελευταία χρόνια προσπάθεια της παρούσης δημοτικής αρχής, συγκαταλέγονται τρεις εν ενεργεία υπουργοί της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου ως κεντρικοί ομιλητές παρακαλώ στην μεγαλύτερη γιορτή της Μάνης, μεταξύ των οποίων και ο ανεκδιήγητος Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης ο οποίος έχει ανερυθρίαστα δηλώσει ότι «είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου να καίει την Ελληνική σημαία»! Να μην τον …ανταμείψουμε;!

Αποκορύφωμα η φετινή επιλογή του δημοσιογράφου – συγγραφέα Δημήτρη Καμπουράκη, υβριστή της Εθνεγερσίας, των Μανιατών και της κοιτίδας μας Αρχαίας Σπάρτης. Η επιλογή αυτή αποτελεί προσβολή στα εκλεκτά τέκνα της Μάνης και της Λακωνίας όλης, αφού αποκλείστηκαν –για χάρη του «γλίτσα» της διαπλεκόμενης δημοσιογραφίας και για χάρη των προαναφερθέντων υπουργών της συμφοράς (μας)- αποκλείστηκαν εκλεκτοί Συμπατριώτες μας, άνθρωποι των γραμμάτων και των επιστημών, του πνεύματος, των τεχνών, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες και αθλητές με βαρύτιμες περγαμηνές, μετάλλια και παράσημα, οι οποίοι «με τα διανοητικά τους προσόντα και τη γενική τους φήμη» (όπως θα ‘λεγε κι ο αρχαίος ιστορικός Θουκυδίδης) θα τιμούσαν ευπρεπώς και επαξίως τους χιλιάδες σεπτούς Προγόνους μας, ήρωες και εθνομάρτυρες της ιερής πατρώας γης μας.

Ο ομιλητής του πανηγυρικού λόγου της λαμπρής αυτής ημέρας, θα έπρεπε να συνεγείρει με την ομιλία του τους ακροατές και να σκορπά ρίγη συγκίνησης και εθνικής υπερηφάνειας για τον μικρό, τον μέγα κι ελεύθερο λαό της Μάνης, ο οποίος όρθωσε το ανάστημά του και κήρυξε τον πόλεμο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αντ’ αυτού επελέγη ένας ασεβής και υπόλογος, ένας τουρίστας, για υμνητής της! Οποία έκπτωσις!

- Συμπατριώτες τή παρούσης δημοτικής αρχής,

μπορείτε πράγματι να …υπερηφανεύεστε: πήρατε μια γιορτή που τις προηγούμενες δεκαετίες -με κόπο και θυσίες- από «σχολική γιορτή της Αρεόπολης» (ως τα μέσα της δεκαετίας του ’80) είχε γίνει η μεγαλύτερη γιορτή της Μάνης, με τη συμβολή όλων μας, και σαν να πρόκειται για τσιφλίκι σας, την μεταμορφώσατε σε γιορτή μιας παρεούλας με πρωταγωνιστές και εξωθεσμικούς παράγοντες -που νοιάζονται μόνο για την αυτοπροβολή τους, την ικανοποίηση κομματικών και άλλων προτιμήσεων και επιδιώξεων, «στηριζόμενοι» πάντα στην άδολη και αφελή φιλοπατρία και την άγνοια των συμμετεχόντων, και το ραγιαδισμό βεβαίως και την ταπεινή ιδιοτέλεια των υπολοίπων. Τρανό παράδειγμα της θρασύτητάς σας αυτής είναι η «θεσμοθετημένη» πια κατ’ έτος απαγγελία ποιήματος, ενώπιον των «επισήμων», από τη μονάκριβη θυγατέρα του σπουδαίου φίλου σας βουλευτή Θανάση Δαβάκη, η οποία δεν φοιτά βέβαια σε σχολείο της Μάνης. Πράξη απαράδεκτη και αντιπαιδαγωγική που πλήττει και προσβάλλει ΟΛΑ τα εντόπια και απόδημα Μανιατόπουλα.

Λοιπόν, να γνωρίζετε πως η επιμονή σε αυτό τον τρόπο διαχείρισης της μεγαλύτερης γιορτής της Μάνης την μειώνει κατάφωρα, την απαξιώνει και την εξευτελίζει, και οι πατριωτικές δυνάμεις του αδούλωτου Τόπου μας να είστε βέβαιοι ότι δεν θα ανεχθούν άλλες τέτοιες συμπεριφορές και προκλήσεις.

Αν δεν μιλήσαμε ως σήμερα αυτό οφείλεται στον αυτοσεβασμό μας και στο Σεβασμό που τρέφουμε στους εκατοντάδες Προσκυνητές του Τόπου μας, κυρίως Εκείνους που δεν είναι Μανιάτες στην καταγωγή, αλλά καταφτάνουν εδώ για να μας τιμήσουν, τους αγαπάμε και μας αγαπούν. Πιστέψαμε αφελώς ότι ο χρόνος θα σας βοηθήσει…

Γ.Π.Δημακόγιαννης – Εκδότης Αδούλωτης Μάνης