Ο Λεωνίδας Γηγοράκος στο ραδιόφωνο Παραπολιτικά

Σημεία συνέντευξης Λεωνίδα Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας, στο ραδιόφωνο Παραπολιτικά 90.1 fm, στην εκπομπή του Ανδρέα Μαζαράκη: Ο Εξαρχείων.

Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2016

Σχετικά με την επίσκεψη του Ομπάμα και τις αναφορές του στις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας

Ο Ομπάμα ήρθε στην Ελλάδα διότι είδε την άνοδο του εθνολαϊκισμού. Βλέπει να παραποιείται η αλήθεια στην Αμερική. Ο Τράμπ είδε ήδη τον Φάρατζ. Ο Ομπάμα βλέπει αντίστοιχες προσωπικότητες, να ανεβαίνουν δημοσκοπικά σε όλη την Ευρώπη. Βλέπει τονΜπέπε Γκρίλο στην Ιταλία, την Λεπέν στην Γαλλία και σε άλλες χώρες της Ευρώπης να ανεβαίνουν τέτοιοι εθνολαϊκιστές -οι οποίοιόλοι τους έχουν αναφορά στον πλούτο, στην πλουτοκρατία. Βλέπει αυτούς να είναι κυρίαρχοι. Ήρθε, λοιπόν, γιατί βλέπει, ότι απειλείται η Δημοκρατία. Γι’ αυτό και ήθελε να μιλήσει στην Πνύκα. Ο ίδιος ο Μιτεράν έλεγε ότι η πολιτική είναι η διαχείριση των συμβόλων. Ο Ομπάμα ήρθε να διαχειριστεί σύμβολα. Εγώ είμαι υπέρ της παρουσίας του εδώ. Θέλω να τον ευχαριστήσω που ήρθε να τιμήσει την Ελλάδα σε μια πολύ δύσκολη στιγμή, όχι της Ελλάδας, όχι της Ευρώπης αλλά του παγκόσμιου κινήματος για τη Δημοκρατία. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ένας τέτοιος κυβερνήτης, ένας τόσο μεγάλος Πρόεδρος και πολιτικός άνδρας ήρθε έστω και δύο μήνες πριν τη λήξη της θητείας του, να τιμήσει τη χώρα μας. Αύριο θέλει να πάει και την Ακρόπολη. Συμβολικό είναι και αυτό. Σύμβολα διαχειρίζεται και το κάνει εξαιρετικά καλά, και επικοινωνιακά. Εμείς, όμως δεν καταφέραμε να διαχειριστούμε τα σύμβολα. Αυτό τον γίγαντα της πολιτικής, τον πρώτο πολίτη του κόσμου τον υποδέχτηκε ο Υπουργός Άμυνας; Απευθύνεσαι μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, στον Πρόεδρο των Η.Π.Α. στον ενικό; Εγώ ούτε στους κολλητούς μου φίλους δεν απευθύνομαι στον ενικό, ειδικά όταν είμαστε σε δημόσιο χώρο, μπροστά σε άλλους ανθρώπους. Ο Πρόεδρος Ομπάμα ήρθε σεμνός και με σεβασμό απέναντι σε αυτή τη χώρα, στην ιστορία της και στον πολιτισμό της. Αυτό είναι πολύ μεγάλο κεκτημένο για την Ελλάδα.

Ο Ομπάμα μίλησε για πέντε λεπτά και χρησιμοποίησε αυτή την φοβερή φράση του Θουκυδίδη, από τον Επιτάφιο του Περικλέους: οὐ γὰρ πάσχοντες εὖ, ἀλλὰ δρῶντες κτώμεθα τοὺς φίλους. Ξεκάθαρος. Ήρθε και μας είπε, ότι εμένα η αρχή μου είναι ο Επιτάφιος. Η αρχή της Δημοκρατίας. Χωρίς υπερβολές σε αυτά που λέω, αυτό είναι το ευαγγέλιό τους. Η Αμερική ήταν καιπαραμένει “φωτεινό” παράδειγμα λειτουργίας των θεσμών, του κράτους, του δικαίου. Έχει εξαιρετική δικαιοσύνη, κοινωνικό κράτος και δομές.

Για την στροφή των λαών στον ευρωσκεπτικισμό και τον εθνολαϊκισμό

Αυτό συνέβη, γιατί δεν μπορέσαμε να δώσουμε λύσεις. Και το κεντροδεξιό κόμμα της Ευρώπης, το Λαϊκό κόμμα δηλαδή αλλά και το σοσιαλιστικό κόμμα της Ευρώπης, δηλαδή οι κύριες δυνάμεις της Ευρώπης δεν έδωσαν λύσεις στα προβλήματα των λαών. Με αποτέλεσμα, από την στιγμή που δεν έχουμε προσφέρει κάτι καινούριο, ένα νέο αφήγημα -και το μόνο που είδαν οι λαοί ήταν λιτότητα και πάλι λιτότητα- κάποιες άλλες δυνάμεις να έχουν πάρει τα πάνω τους και να θέλουν να κυβερνήσουν την τεράστια περιοχή, που λέγεται Ευρώπη. Αυτό το κίνημα πηγαίνει και προς την Αμερική. Ακουμπάει την Αμερική του πλούτου, της ευημερίας, της τέχνης, των επιστημών και νομίζω πως αυτό το μήνυμα το έχει πάρει ο Ομπάμα.

Γι’ αυτό μίλησε για φίλους του ο Τράμπ. Μίλησε για τον Πούτιν και τον Ερντογάν. Αρχίζει κάτι καινούριο. Και αυτό το καινούριο, με όσες δυνάμεις έχουμε πρέπει να το αποτρέψουμε. Για να το αποτρέψουμε θα πρέπει να στοιχηθούμε πίσω από νέες ιδέες, διαφορετική ρότα, μια καινούρια στρατηγική που θα βγάλει τους λαούς της Ευρώπης από τη λιτότητα, τη δυστυχία και τον πόνο. Δυστυχώς, τα κόμματα που ηγήθηκαν της Ευρώπης δεν έχουν λύσεις. Δεν έχουν στρατηγική εξόδου από την κρίση. Γι’ αυτό και έδωσαν το χώρο να τον καταλάβει ο εθνολαϊκισμός.

Για τα λάθη στη διαχείριση της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας

Έγιναν πράγματα. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα. Δεν είναι η Ελλάδα του 1960, ούτε η Ελλάδα του 1980 η σημερινή Ελλάδα. Έγιναν πολλά πράγματα. Έπρεπε να γίνουν περισσότερα. Έπρεπε να έχει γίνει καλύτερη διαχείριση, γιατί το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά και βαθιά πολιτικό. Το ξέρεις καλά αυτό, γιατί είσαι ένας κοινωνικός στοχαστής μεμεγάλη επάρκεια και γνώσεις. Δεν έγιναν όλα αλλά έγιναν αρκετά. Τα τελευταία χρόνια, όμως χάσαμε την μπάλα. Αυτή την στιγμή βλέπουμε, να μας φεύγει όλο το ανθρώπινο δυναμικό. Βλέπουμε να φεύγουν τα μυαλά μας στο εξωτερικό και δεν κάνουμε τίποτα. Καθόμαστε χωρίς να μπορούμε να πούμε σε αυτά τα παιδιά, που η κοινωνία και οι γονείς τους πάλεψαν να τα μορφώσουν, αν και πότε θα επιστρέψουν στην πατρίδα. Για εμένα εδώ είναι τα μεγάλα θέματα. Γιατί όλα αυτά δεν τα διαχειριστήκαμε καθόλου καλά. Δε διαμορφώσαμε την Παιδεία μας σε ένα παραγωγικό πεδίο, γιατί ποτέ δεν την είδαμε έτσι. Δεν είδαμε την οικονομία μας σαν κάτι, που πρέπει να το προγραμματίσουμε για το μέλλον. Δεν σκεφτήκαμε τι θα κάνουμε με τους αγρότες μας τα επόμενα χρόνια και ποια πρέπει να είναι η παραγωγική δυνατότητα της χώρας. Δεν προγραμματίσαμε τα παιδιά μας για το μέλλον. Εμείς οι ίδιοι έχουμε μεγάλη ευθύνη για την κατασπατάληση των πόρων, που κατάφεραν να φέρουν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου από την ένταξή μας στην Ε.Ε. Σήμερα ποιος έχει όνειρο; Και ποιο είναι το αφήγημα; Του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήταν να βάλει την Ελλάδα στην τότε Ε.Ο.Κ. Του Ανδρέα Παπανδρέου να δώσει τη δύναμη στον λαό, να τελειώσει με το θέμα του εμφυλίου πολέμου. Του Σημίτη ήταν ο εκσυγχρονισμός της κοινωνίας και του Κώστα Καραμανλή η επανίδρυση του κράτους, όπως είχε πει ο ίδιος. Τώρα, ποιο είναι το αφήγημα των πολιτικών δυνάμεων του τόπου; Εκείνοι είχαν ένα όραμα.

Για την είσοδο της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε.

Τώρα πια η Ελλάδα δε θα μπορούσε να σταθεί με τη δραχμή, δε θα μπορούσε να ζήσει. Ευτυχώς μπήκαμε στην Ο.Ν.Ε για την σταθεροποίηση της οικονομίας μας. Σκέφτείτε τώρα την αντιστοιχία της δραχμής με το ευρώ. Η ποιότητα ζωής των Ελλήνων πολιτών της δεκαετίας του 1980 δεν ήταν χειρότερη από την σημερινή; Ποια κοινωνία είναι καλύτερη; Της δεκαετίας του 1980 ή η σημερινή; Εγώ πιστεύω, ότι ο Έλληνας απολαμβάνει όλων των προγραμμάτων, που είχαν εφαρμόσει οι μεγάλοι Έλληνες πολιτικοί, το ότι μπήκαμε στην Ε.Ε., ότι είμαστε μέλος της Ο.Ν.Ε., ότι έχουμε ένα ισχυρό νόμισμα. Το 2004, αν υπήρχε G30 θα ήμασταν μέλος, ως 24η χώρα, όπως υπάρχουν οι G20. Μην το ξεχνάμε. Δέχομαι, λοιπόν τα πάντα. Όπως δέχομαι και την κριτική προς το πολιτικό σύστημα για μετά το 2004, όταν ξεφύγαμε. Δεν μπορέσαμε, να ελέγξουμε όλες αυτές τις καταστάσεις, με έναν Υπουργό, τον Αλογοσκούφη, που έλεγε, ότι βρισκόμαστε σε μια οικονομική όαση και έναν Πρωθυπουργό που δεν μπόρεσε, να διαχειριστεί το θέμα. Ο Κώστας Καραμανλής έδωσε την καυτή πατάτα στον Γιώργο Παπανδρέου, που δεν μπόρεσε να τη διαχειριστεί και, εδώ και οκτώ χρόνια, οι Έλληνες ζουν μια τραγωδία. Οι Έλληνες έχουν φτωχύνει, αλλά και πάλι παραμένουν ικανοί να ξεπεράσουν την κρίση, να κάνουν διαφορετικές πολιτικές επιλογές. Δυστυχώς, αυτό το θαυμάσιο μυαλό του Έλληνα, που θαυμάζουμε 2.000 χρόνια τώρα, έκανε λάθος επιλογές.

Για το πολιτικό προσωπικό της χώρας

Ο ρους της χώρας θα αλλάξει αν ο λαός αλλάξει τις πολιτικές του επιλογές. Αν συνεχίσει να κάνει κακές πολιτικές επιλογές, όπως αυτή που έκανε τελευταία, η χώρα θα παραμείνει στο αδιέξοδο. Η χώρα χρειάζεται κάτι διαφορετικό. Χρειάζεται ανθρώπους που μπορούν να τη βγάλουν από την κρίση. Το πολιτικό προσωπικό, που διαχειρίζεται σήμερα την τύχη των Ελλήνων δεν μπορεί να μας βγάλει από την κρίση. Ακόμη και στις συμπεριφορές του, δεν μπορεί να εκπροσωπήσει τη χώρα στα διεθνήfora. Ένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είπε σήμερα: εμείς δεν τα ξέραμε αυτά. Φταίει το πολιτικό σύστημα της χώρας, που δεν έδωσε λύσεις και οδήγησε σε αδιέξοδο. Τώρα ο λαός έχει την ευκαιρία να κάνει διαφορετικές πολιτικές επιλογές. Αυτοί που ήταν οι αγανακτισμένοι του Συντάγματος μπήκαν στην Βουλή και ψηφίζουν τα πάντα σαν στρατιωτάκια. Κανείς δεν έχει άποψη. Ναι σε όλα. Η κοινωνία έχει απογοητευτεί από όλες τις πολιτικές δυνάμεις. Έδωσε την ευκαιρία στην Αριστερά και αυτή συγκυβέρνησε με ένα ακροδεξιό μόρφωμα. Αυτή την στιγμή κυβερνάνε τη χώρα χωρίς πρόγραμμα και στρατηγική. Το πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό. Το πρόβλημα της χώρας είναι η οικονομία, το μεταναστευτικό και το ασφαλιστικό. Τα προβλήματα αυτά τα έχει καταλάβει ο Ομπάμα και θα τα μεταφέρει στην Ευρώπη, τονίζοντας, ότι δεν είναι μόνο προβλήματα της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης, που έφτιαξε μαζί με το δικό του ΔΝΤ ένα κακό πρόγραμμα. Το πρόγραμμα αυτό οδήγησε σε δυστυχία και φτώχειατο λαό. Άρα αυτή την στιγμή χρειαζόμαστε ένα διαφορετικό πολιτικό προσωπικό. Όχι εμένα, γιατί εγώ έκανα τον κύκλο μου. Χρειάζεται ανθρώπους εναρμονισμένους με την εποχή, να έχουν όνειρα και απόψεις. Να έχουν ελπίδα και ένα νέο αφήγημα. Να μας μιλήσουν για την Υγεία, την ανάπτυξη, την οικονομία. Αυτό θέλω να ακούσω και δεν το ακούω από κανέναν. Όταν βλέπαμε, ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά έπρεπε να αλλάξουμε μοντέλο. Πήραμε τα λεφτά από την Ε.Ε. και τα κάναμε αγροτικά αυτοκίνητα, βίλες και πισίνες. Αυτό είναι το λάθος του πολιτικού συστήματος.

Για το πελατειακό κράτος

Να πούμε αλήθειες. Όντως έγινε αυτό επί ΠΑΣΟΚ αλλά τα χρόνια 2004-2009 η κατάσταση ξέφυγε. Επειδή υπήρξα Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών και έπρεπε να διαχειριστώ τα αποτελέσματα αυτής της κακοδιαχείρισης τα γνωρίζω καλά. Ο σημερινός ΠτΔ, κύριος Παυλόπουλος διόρισε σε εκείνη την πενταετία 860.000 Έλληνες. Όταν, ως Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών το είπα δημόσια, τέθηκε και θέμα παραμονής μου στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου. Δεν το παίρνω, όμως πίσω, γιατί μια έγκριτη εφημερίδα -και το πιστοποίησε και ο Κώστας Σημίτης- με υποστήριξε, γιατί απλά είχα τα στοιχεία στα χέρια μου. Ο Καραμανλής είχε βγει το 2004, μιλώντας για επανίδρυση του κράτους και στην ουσία του ήταν σωστό ως αφήγημα. Είδαμε τι συνέβη όμως. Ευθύνη μαζί με το πολιτικό σύστημα έχουν και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, που πίεζαν να μη γίνουν αλλαγές. Και τα σύστημα κάθε φορά υποχωρούσε για να έχει πελάτες. Φτάσαμε λοιπόν το 2010 και μπήκαμε στο ΔΝΤ με λάθος τρόπο και πρόγραμμα κατ’ εμέ. Δε φταίνε όμως πάντα οι άλλοι. Φταίμε και εμείς με τις κακές πολιτικές μας. Οι έξω θα μπορούσαν, να μας προστατέψουν αλλά τα συμφέροντα που υπήρχαν ήταν τεράστια. Έτσι δίνονταν τα χρήματα, οι τραπεζικές κάρτες και τα δάνεια αφειδώς. Για όλα αυτά κάποιοι έχουν ευθύνες.

Για τις ευθύνες των πολιτικών

Έγιναν λάθη. Για την μαύρη εποχή του Χρηματιστηρίου έχουν αποδοθεί πολιτικές ευθύνες και στο σύστημα Σημίτη και στο ΠΑΣΟΚ. Και θα βγει και πόρισμα. Δεν πρέπει όμως να μιλήσουμε και για το μέλλον; Δεν πρέπει κάποιος να μας πει την πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια; Δεν πρέπει να το προγραμματίσουμε; Δεν πρέπει να συνεννοηθούμε μεταξύ μας; Δεν έχουν ευθύνες όσοι δεν συνεννοήθηκαν όταν έπρεπε, για αυτή τη χώρα; Δε έχει ευθύνες το σύστημα της ΝΔ με τον Σαμαρά, όταν το ΠΑΣΟΚ τους είπε να συνεργαστούν και αυτοί αντιπολιτευόντουσαν με τα Ζάππεια; Δεν έχει ευθύνες ο Τσίπρας, όταν έφτασε το 26% και του είπαμε να κυβερνήσουμε μαζί για να βγάλουμε τη χώρα από τα αδιέξοδα και προτίμησε, να γίνει ο ίδιος αρχηγός; Έγιναν όλοι αρχηγοί. Και τι έγινε με τον λαό; Τώρα θα μας πάνε σε εκλογές, για να βγει ο Μητσοτάκης και να διαχειριστεί μονοκομματικά και αυτός την κρίση; Κάποια στιγμή πρέπει να τα βρούμε μεταξύ μας. Πρέπει να μας ενδιαφέρει η χώρα. Δεν ήρθε η ώρα εθνικής συνεννόησης; Η Κύπρος, η Ισλανδία και η Πορτογαλία δεν άλλαξαν το πολιτικό τους προσωπικό. Το ίδιο προσωπικό ανέλαβε τις ευθύνες του και έβγαλε τις χώρες από την κρίση. Εδώ καταστράφηκαν ολόκληρες γενιές πολιτικών. Εξαφανίστηκαν κόμματα και εμφανίστηκαν εθνικολαϊκιστικά μορφώματα. Η αγωνία μου είναι να ακούσω κάτι για το μέλλον. Να ακούσω τι θα γίνει με τη χώρα και την Λακωνία. Τον πρωτογενή της τομέα. Τι θα γίνει με το πορτοκάλι και τα οπωροκηπευτικά, με το μέλι και τα καλά του νομού μας. Πως θα ζήσει η Λακωνία; Μπορούμε να το προγραμματίσουμε αν καθίσουμε όλοι μαζί κάτω. Όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε τη μάχη για την Ελλάδα. Πρέπει να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στους λαούς. Να σώσουμε τη Δημοκρατία. Δεν πρέπει να ακούμε τις σειρήνες του λαϊκισμού. Ο καθένας ξεχωριστά πρέπει να δώσει το μήνυμα της εθνικής ανασυγκρότησης.

Για τη δημιουργία της μεγάλης σοσιαλδημοκρατικής παράταξης

Έγινε μια προσπάθεια μεταξύ της κυρίας Γεννηματά και του κυρίου Θεοδωράκη με μια επιτροπή, που έβγαλε ένα πόρισμα. Πιστεύω, ότι η κεντροαριστερά, ο χώρος του μεταρρυθμιστικού κέντρου λειτουργεί όπως πάντα εξισορροπιστικά. Το εγχείρημα που ανέφερα προηγουμένως απέτυχε. Απέτυχε εξαιτίας των εγγενών αδυναμιών των ηγεσιών των μικρών κομμάτων, που είναι πάρα πολλά σε αυτό το χώρο. Εάν δεν αφήσουμε τις προσωπικές αυταρέσκειες δε θα βγούμε από αυτή την περιπέτεια. Ήρθε, όμως η ώρα να γίνει κάτι διαφορετικό και καινούριο σε αυτό το χώρο τον ενοποιητικό και προοδευτικό. Ο χώρος αυτός πρέπει, να προσπαθήσει να εκσυγχρονιστεί. Δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με τις ηγεσίες που υπάρχουν σήμερα. Το πολιτικό προσωπικό που διαθέτει αυτός ο χώρος σήμερα δεν μπορεί να δώσει κάτι καινούριο.

Θα πρέπει να τα ξαναχτίσουμε από την αρχή. Με νέα σχέδια, νέα πρόσωπα, νέα αρχιτεκτονική δομή. Αν ένα κόμμα θέλει να αναγεννηθεί θα πρέπει να ακούσει πραγματικά την κοινωνία και να αφουγκραστεί τις αναζητήσεις της. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο το μεταρρυθμιστικό κέντρο -το οποίο ξεκινάει από ένα κομμάτι της ΝΔ και φτάνει σε ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν μπορούμε όμως να προχωρήσουμε με τις σημερινές δομές των κομμάτων. Θα πρέπει να συνεπάρουμε τον κόσμο με μια νέα πρόταση. Να προτείνουμε ένα νέο στρατηγικό σχεδιασμό για την Υγεία, την Παιδεία, το κοινωνικό κράτος, την οικονομία, την ανάπτυξη. Να ακούσουμε τους νέους ανθρώπους, τα νέα μυαλά. Έτσι να προχωρήσουμε. Αυτές οι δυνάμεις υπάρχουν απλά δεν είναι παρούσες στο πολιτικό σκηνικό. Είναι δυνάμεις που είναι απέξω και παρατηρούν και δεν συμμετείχαν στις προηγούμενες εκλογές. Περιμένουν κάτι να τους εμπνεύσει και να τους εκπροσωπήσει. Ήρθε η ώρα ο ίδιος ο λαός να αναλάβει την αναγέννηση του πολιτικού σκηνικού της χώρας. Ο ίδιος, με την ψήφο του, στις προσεχείς εκλογές. Ο θυμός έχει περάσει και ήρθε η ώρα για σωστές αποφάσεις.