Η Μάνη τίμησε τις ηρωικές Μανιάτισσες

Η Μάνη, την Κυριακή 24 Ιουνίου, τίμησε τις ηρωικές Μανιάτισσες, οι οποίες με όπλο το δρεπάνι του θερισμού, ταπείνωσαν τον Ιούνιο του 1826 τον αήττητο μέχρι τότε Ιμπραήμ Πασά, στο ακρογιάλι του Διρού.

Εορτάστηκε η αυταπάρνηση , η τόλμη, η ανδρεία, το θάρρος και η πατριωτική αρετή των θρυλικών δρεπανηφόρων Μανιατισσών, σε μια περίοδο που οι εσωτερικές έριδες και ο διχασμός κατασπαράσσουν το καταματωμένο σώμα της Ελλάδας.

Γυναίκες λεβεντόκορμες, μελαχρινές, σταράτες, περήφανες και λυγερές, με περηφάνια και τιμή, ζωσμένες με δόξα, ταπείνωσαν τον Τούρκο κατακτητή.

Ο Ιμπραήμ μετά τη σφαγή του Μεσολογγίου, ξαναγυρίζει στο Μοριά, όπου συνεχίζει το γενεοκτονικό του έργο. Χάθηκαν, μέχρι τα γόνιμα αυγά και οι σπόροι.

Η σκληροτράχηλη και αδούλωτη Μάνη παραμένει άθικτη και αλώβητη.

Ο Ιμπραήμ στέλνει τελεσίγραφο να παραδοθεί αμαχητί, αλλιώς θα την περάσει όλη από το σπαθί του και δεν θα αφήσει μήτε ίχνος σπιτιού. Ο Γιώργος Μαυρομιχάλης του ανταπαντά «σας περιμένουμε με όσες δυνάμεις διαθέτετε».

Ο Ιμπραήμ ξεκίνησε διμέτωπο πόλεμο, Στη Βέργα και στον Πύργο Διρού. Ρίχνει 15.000 δυνάμεις από στεριά και θάλασσα εναντίον μόλις 2.500 Μανιατών.

Στις 22 Ιουνίου 1826 αρχίζει ο υπέρτατος αγώνας των Μανιατών για να σώσουν τα ιερά τους χώματα από τον Ιμπραήμ πασά

Η Μάνη παλεύει και θαυματουργεί. Αποκρούει οκτώ με δέκα γιουρούσια την ημέρα.

Στο πρώτο μέτωπο της Βέργας οι Μανιάτες όρθωσαν τα ατσάλινα στήθη τους.

Στο δεύτερο μέτωπο, στην καρδιά της Μάνης, στο Διρό, οι γυναίκες με δρεπάνια, με πέτρες και ξύλα, με δόντια και με νύχια, ξέσκισαν και θέρισαν στην κυριολεξία τις δυνάμεις των Τούρκων.

Η λαϊκή μούσα αναφέρει: «Οι γυναίκες εν τω άμα, κάμανε μεγάλο θάμα. Ανασκουμπώνουν τις ποδιές και βάνουν πέτρες στρογγυλές. Καύκαλα ανοίγουνε πολλά ή σκορπούνε τα μυαλά και αρπάζουν τα τραπάνια και τους κόβουν τα κεφάλια».

Χάρη στο πείσμα την αποφασιστικότητα, το πείσμα και την γενναιότητα των γυναικών, ο επιδρομέας υπέστη πρωτοφανή πανωλεθρία και τράπηκε σε φυγή.

Η ίδια πανωλεθρία ανέμενε τον Ιμπραήμ, μετά από δύο μήνες στον Πολυάραβο, όπου συνετρίβη, καταντροπιάστηκε και έφυγε τρομαγμένος, γιατί κινδύνευσε να συλληφθεί ο ίδιος αιχμάλωτος των Μανιατών.

Και αυτόν τον υπέρ πάντων αγώνα αναπαρέστησαν οι σύγχρονες Μανιάτισσες, με τα δρεπάνια τους, την Κυριακή , ημέρα κορύφωσης των τετραήμερων εορταστικών εκδηλώσεων, για την 186η Επέτειο της Μάχης του Διρού, παρουσία της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Ανατολικής Μάνης, με επικεφαλής τον Δήμαρχο Πέτρο Ανδρεάκο.

Στον Ενοριακό Ναό του Αγίου Δημητρίου εψάλλη η επίσημη δοξολογία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μάνης κ.κ. Χρυσοστόμου, ενώ τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε η Αντιπεριφερειάρχης της Π.Ε. Λακωνίας Αδαμαντία Τζανετέα, στην οποία μετά το πέρας της ομιλίας απενεμήθη τιμητικά αναμνηστικό ενθύμιο (αντίγραφο μανιάτικης κουμπούρας).

Το ίδιο αναμνηστικό απενεμήθη στην Ελληνική Αστυνομία και στον Αρχηγό της δια μέσου του συμμετέχοντα στις εκδηλώσεις Διοικητή της Υ.Φ.Α. (Υπηρεσίας Φυσικής Αγωγής) της Ελληνικής Αστυνομίας Διονυσίου Γεωργακόπουλου.

Παρόντες μεταξύ άλλων στις εκδηλώσεις ήσαν και οι βουλευτές του Νομού Αθανάσιος Δαβάκης & Φεβρωνία Πατριανάκου, ο Διοικητής του ΚΕΕΜ 3ου Τάγματος Γυθείου Αντισυνταγματάρχης Χαράλαμπος Συναδινός , ο Διοικητής του Α.Τ. Γυθείου Πέτρος Τζεφεράκος, ο Διοικητής της Π.Υ. Αρεοπόλεως Αντιπύραρχος Χρύσανθος Αθανασόπουλος, ο εκπρόσωπος του Λιμεναρχείου Γυθείου Ανθυπασπιστής Λ.Σ. Μαρινόπουλος Παναγιώτης, ο πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου Γεώργιος Πουλοκέφαλος , εκπρόσωποι παραγωγικών - τοπικών φορέων, εκπρόσωποι των απανταχού μανιάτικων συλλόγων.